Ivar kan zijn geluk niet op bij de TT

Geachte mensen achter ‘ Kans voor een kind’,

Afgelopen zaterdag 27 juni 2009 zijn wij met onze zoon Ivar naar de TT van Assen geweest doordat ‘Kans voor een kind’ de wens van Ivar gehonoreerd heeft. Het was een fantastische dag. Hieronder een kort verslag.

Ivar's wens was om Nicky Hayden te ontmoeten, EN HET IS GELUKT! Na een taxirit vanuit Holten (6 uur vertrek, gaap...), waren we om ongeveer 8 uur bij het Welcome-centre van het TT-circuit. Daar kregen we de toegangspassen omgehangen, en hebben we kennis gemaakt met de host van het TT circuit, Iris. Zij zal ons de gehele dag begeleiden.

Eerst langs het medisch centrum, voor een korte kennismaking, en enkele afspraken betreffende het catheteriseren. Daarna naar het paddock. Velen staan voor de poort te watertanden, onze passen zeggen bliep, bliep en we zijn op het paddock. Diverse rijders, teams en pitpoezen scheren ons op kleine scooters, quads en mountainbikes om de oren. De een behangen met een paar motorwielen, de ander weer met een drum olie, en als je de andere kant op kijkt, zie je weer dames met wel heel erg lange benen en weinig om het lijf...

Daarna blijkt pas wat voor privileges hebben. Het paddock van de MotoGP, geen persmuskiet mag hier naar binnen...Bliep, bliep en bliep en we zijn binnen. Allemaal pracht en praal, hospitality units, glimmende vrachtwagens, nog meer mooie vrouwen en heel veel coureurs. Ivar komt oren, maar vooral ogen te kort. Een 125 motorfiets wordt warm gedraaid bij team Germany. “De motor van Jasper Iwema”, zegt Ivar. Iris loopt naar binnen, en komt samen met Jasper naar buiten...48 kilo, geen gram vet, en een handdruk als een bankschroef. Even later mogen we naar binnen bij het de Graaff-team. Ivar op de foto met Danny Webb en Randy Krummenacher. De 'mannen' hebben tijd voor ons zegt, teammanager en oud- coureur, Jarno Janssen. Met de koets naar binnen, foto, handtekening, ik praat even met tuner Hans Spaan (1989 winnaar 125cc, TT Assen), machtig mooi.

Vervolgens even gewandeld langs de campers van de heren top-coureurs. Het is behelpen...;-). Dan moeten we naar de pit-lane op uitnodiging van de IRTA. Alle pers achter het lintje. Alleen TV mensen en, ahum, wij, mogen tussen het lintje en de pitbox lopen. Een vrolijk zwaaiende Vermeulen, een dollende Edwards, chagerijnige Lorenzo, en daar waar heel veel mensen staan, daar tussen een #46...? Door de mevrouw van de IRTA, heel streng, worden we naar de achterkant van de pits gedirigeerd, waar we worden opgevangen door de PR vrouw van het DUCATI-Corse team. Glimlach van oor tot oor, "How do you do Ivar?", en dan het grote moment. Ivar, en aanhang, gaan de hoogpolige getapijte werkplaats binnen. Langs banden, wielen, laptops, spoelbakken, kuipdelen enz enz naar Nicky Hayden. Hij heeft al gezwaaid naar Ivar tijdens de uitloopronde van de warm-up practise (ECHT waar!), en nu zit hij daar heel rustig en ontspannen in de pitbox. Hij vraagt hoe het met Ivar gaat, en die is nu toch echt heel stil...Ivar krijgt een gesigneerde cap, en een gesigneerd used kneepad. Allemaal samen op de foto, GEWELDIG! Ik kijk nog even rond, het is echt niet te geloven wat hier allemaal te zien is.

Na deze ontmoeting zijn we te gast bij de Clinica Mobila van dr. Costa. Hij is een wereldberoemde dokter. Zijn neuroloog kijkt naar Ivar zijn bewegingen, en weet gelijk heel veel over Spina Bifida etc te vertellen. Voor de tweede keer worden we uitgenodigd voor de lunch, maar we kunnen maar 1x eten…

We zijn om half 1 uitgenodigd door Eliza Checcinello van het LCR-team voor de lunch. Een werkelijk fantastische keuken, bovenop een oplegger, met daaronder een warm en koud lunch-buffet. U noemt het en het was er, onvoorspelbaar! Heerlijk gegeten, naast meneer Checcinello, en even motorrace gekeken op een heel groot beeldscherm, met op de achtergrond live geluid... Ivar is ondertussen aan het spelen op een flipperkast.

Uitgebreid lunchen

Na de lunch krijgt Ivar een tas met teamkleding, en heel veel leuke, andere hebbedingetjes. Deze tas brengen we naar het Presscentre, bij de andere spullen. Deze spullen hebben we zelf onderweg gekregen, maar enkele teams hebben zelf de ´goodies´ voor Ivar aldaar ook afgegeven. Je gelooft je oren niet.

Bovenop de SKYBOXEN hebben we de MotoGP race bekeken. Fantastische plek, erg druk, ik heb er ook niet veel van gezien. Wel genoten van de 4-takt sound.

Na de race hebben we Sandra en Nathalie opgezocht en zijn we weer aan de terugreis begonnen. Onderweg hebben we nog een hapje gegeten, waarna we moe en voldaan, en blij verrast thuis kwamen.

Met vriendelijke groeten, en heel, heel veel dank namens mij, m'n vrouw en natuurlijk Ivar,

André Welgraven